Nieuws

Adjudant Emile van den Elshout blikt terug op zijn missie naar Litouwen

Na een gedwongen pauze vanaf maart van dit jaar door de Corona maatregelen, openden wij op vrijdag 25 september 2020 de deuren weer van het Generaal Spoorpaviljoen voor een lezing in het kader van “Een Veteraan Vertelt”.  Om de veiligheid van de gasten te waarborgen waren er strikte voorwaarden en gedragsregels aan de bezoekers opgelegd. Er konden slechts 25 bezoekers in totaal terecht; de stoelen waren opgesteld met een afstand van 1,5 meter. Er was koffie/thee bij binnenkomst en na het ontsmetten van de handen en het afvinken van de gegevens voor de GGD-lijst namen de bezoekers hun plaats in.

Onze voorzitter, adjudant Emile van den Elshout, die pas 1,5 maand terug is van zijn uitzending naar Rukla in Litouwen, de eFP (enhanced Forward Presence)  kwam over zijn belevenissen verhalen in deze zeer uitzonderlijke tijd, waarin wij, eigenlijk de hele wereld, nu leven.

Op 8 januari van dit jaar vertrok het vliegtuig van Amsterdam naar Litouwen. Na pakweg 2 uur en drie kwartier werd geland op Vilnius en van daaruit was er wegtransport naar de thuishaven voor het komende half jaar: de kazerne in Rukla. Alle materieel van de vertrekkende eenheid en de aankomende eenheid werd verscheept via de haven in Klaipéda. Zowel de infanterie alsook de artillerie heeft zijn eigen materieel en moet steeds bij wisseling van de wacht worden vervoerd van en naar de thuishaven in Nederland. Op de Navo basis in Litouwen zijn legereenheden gestationeerd uit verschillende landen o.a. België, Tjechië, Noorwegen, Luxemburg, Kroatië, IJsland en Nederland. Het bataljon waarvan Nederland deel uitmaakt staat onder Duitse leiding. De battle group bestond uit 1100 man.

Gedurende het verblijf in Rukla moesten een aantal opdrachten worden uitgevoerd zoals het oefenen met pantser houwitsers,  camoufleren van voertuigen (één worden met de omgeving) werken met high explosives, alarm oefeningen zodat iedereen weet wat hij/zij waar en wanneer moet doen en wat hij/zij moet meenemen bijvoorbeeld.  Er waren Field Training Exercises en Life Field Exercises in soms bijzondere omstandigheden van minus 17 C. 

Op 23 maart 2020 was het eerste “Corona” slachtoffer een feit; een kapitein werd ziek. Aanvankelijk werd deze patiënt niet als “Corona” slachtoffer gediagnostiseerd. Omdat het steeds slechter met hem ging werd hij in een plaatselijk ziekenhuis opgenomen, alwaar een Covid-19 besmetting werd vastgesteld. De verpleging daar verschilde wel behoorlijk van hetgeen wij hier gewend zijn: geen eten, drinken enz., daar moest de eenheid zelf voor zorgen. Heel bijzonder. Toen duidelijk was dat de kapitein een besmetting met Covid-19 had opgelopen, moest iedereen van de eenheid getest worden. Er bleken 8 man positief; deze moesten onmiddellijk in quarantaine. Daarna werden nog eens 4 personen positief getest. Nederland besloot vervolgens om alle positief geteste personen te repatriëren. Toen het ziekenhuis lucht kreeg van het besluit van Nederland dat de Covid-19 patiënten gerepatrieerd zouden worden, werd de kapitein zonder pardon direct het ziekenhuis uitgezet; hij moest zelfs door de eigen eenheid gestabiliseerd worden voordat hij naar Nederland werd uitgevlogen. Na het constateren van de Corona besmetting moesten alle plaatselijke werknemers direct stoppen met het werk voor de eenheid, dus het koken, poetsen enz. moest overgenomen worden door eigen manschappen. Er werd een taakverdeling gemaakt.  Verder mocht niemand in of uit het kamp met uitzondering van Emile en een collega om noodzakelijke boodschappen te doen. Dat was een bijzondere situatie gedurende het verblijf van de eenheid in Litouwen, die ondanks de Covid-19 besmettingen gewoon is doorgegaan.

Buiten de genoemde oefeningen en opdrachten werd ook een bijdrage geleverd aan ceremoniële activiteiten en er werden lezingen gegeven aan o.a. studenten. Op 4 en 5 mei werd ook daar aandacht besteed aan herdenking en bevrijding.

In de vrije tijd was er gelegenheid om bijvoorbeeld een bezoek te brengen aan Vilnius: het prachtige Great War Museum of op Independence Day de parade, een geweldige show van militaire eenheden of in Kaunas het Ninth Fort monument ter nagedachtenis aan WO2. Verblijf buiten de poorten van de kazerne was altijd met z’n tweeën, dus nooit alleen. Buiten de poorten werd men vaak benaderd door mensen die je Russische desinformatie gaven. Ook ontvingen ze soms vervalste brieven, die afkomstig leken van de Navo en z.g. getekend door secretaris generaal Jens Stoltenberg. 

Tegen het einde van de missie werd aan iedere deelnemer van de missie een Litouwse medaille uitgereikt. Om recht te doen aan de Corona maatregelen werd de uitreiking op 1 dag in 7 groepen uitgevoerd. Emile heeft van de Republiek Litouwen de Distinguished Service Medal ontvangen als erkenning voor zijn werk tijdens de missie. 

Tijdens de uitzending is er hoog bezoek uit Nederland in de persoon van de S.G. geweest. In de eerste maanden van de uitzending kwamen wekelijks 30 tot 50 man op bezoek. Het leek wel Hell on Earth en het kostte heel veel energie.

Op 26 juli 2020, bijna het einde van de uitzending, werd nog samen met de Duitsers een oefening gehouden waarbij de Nederlanders met de Duitse wapens aan de slag gingen en de Duitsers met de Nederlandse. Aan het einde van de oefening was er een 12 km mars met volle bepakking die binnen 2 uur afgelegd moest worden. Bij het eindpunt aangekomen ontwrichtte Emile zijn heup en hij werd direct gerepatrieerd. Hij meldde dat het al weer veel beter met hem gaat en dat hij sedert 14 dagen zijn werk heeft hervat. 

Tegen 20:30 uur was de lezing ten einde. De vice voorzitter Lia Schroeders bedankte de spreker voor zijn interessant verhaal en bood een bloemetje en een fles geestrijk vocht aan. Ook werden de toehoorders bedankt voor hun aanwezigheid, maar vooral voor het zo gedisciplineerd opvolgen van de Corona maatregelen.

Naar de foto’s van dhr. Thei Willen: >